18 de Febreiro de
2040
Querido diario:
Isto non é fácil de dicir, pero abandoneite un pouco dende aquel día de fai
hoxe vinte anos. Non foi algo premeditado, ou tal vez si, pero o caso é que
pedinlle ó meu irmán que escondera este anaco de alma para poder encontralo no
futuro e escribir sobre cánto cambiaron as cousas por aquí. E por suposto, ler
todas as cousas que escribía cando era tan só un neno, e comparar o pasado e
reflexionar sobre se cambiaron as cousas para ben ou para mal. É unha idea
orixinal, pero tal vez tiven que esperar moito. Comezo entón:
Acabei a
carreira, si, despois desa crise económica que nos sumira na miseria no ano
2017. Recordo aqueles tempos cando case ninguén tiña para comer. As cidades practicamente
desapareceron porque os cidadáns preferiron marcharse para os seus pobos e
comezar unha nova vida dos produtos que lles brindara a terra. Recordo tamén
(como para esquecer ese detalle) que eu fun dos poucos que conseguiron pagar a
universidade e emigrar a outro país. Foi unha boa decisión, e cando conseguín
un bo colchón para vivir (metaforicamente falando) regresei á miña terra coma
se fose Rosalía de Castro. E a imaxe da nova Galicia foi unha das maiores e
máis sorprendentes sorpresas que nunca tiven. As cousas cambiaron un montón e
agora podo presumir de ter todos os avances que saíron ó mercado das novas
tecnoloxías. Fai vinte anos pensábamos que xa estaba todo inventado, pero non.
Agora os móbiles permítenche navegar por internet á velocidade da luz e ven un botón incorporado onde podes
teletransportar calquer obxecto que
precises (excepto persoas, as persoas non podemos todavía). Estes avances non
foron nada comparados cos avances en locomoción, xa que o invento do século foi
poder darlle a un botón no que o noso automóbil empequenecera ata ser do tamaño
dun chaveiro e poder gardalo no peto cando non encontramos aparcamento.
Independentemente
de todos os iphones 5,6,7,8 e ata 15 tipos diferentes que se fabricaron e todas
as pantallas 3D das que gozamos todos e cada un de nos nas nosas casas, tamén
houbo avances na economía de Galicia e do país en xeral. Hoxe podemos presumir
que superamos a crise e con moi bo pe, xa que buscar traballo aquí é tan doado
como fritir un ovo con patacas. É doado, obviamente, sempre e cando termines
uns estudos previos, estudos que son financiados case na súa totalidade polo
Estado e todo o mundo pode gozar. Así é, o problema do paro xa non é un
problema hoxe en día e España situouse nun dos primeiros postos das potencias
Europeas e mundiais. E Galicia afortunadamente, é unha comunidade próspera onde
predomina a ledicia cidadán e a esperanza de que pase o que pase, sempre vas
ter un teito onde vivir e un prato do que alimentarse cada día.
Outras das
cuestións que máis tiña preocupados aos galegos fai vinte anos era a cuestión
do idioma na ensinanza. Hoxe podemos dicir que toda persoa que sexa nada en
Galicia empezará falando o idioma galego como principal, gozando tamén dos
beneficios de ser bilingüe e poder utilizar as dúas linguas sempre e cando se
precise. O galego medrou moito máis e miles de mozos e mozas lanzáronse a
escribir libros no noso idioma, polo que agora gozamos de moita máis historia
da literatura.
En resumidas
contas, Galicia é unha comunidade onde a igualdade e os dereitos de cada
cidadán están á orde do día. Sei que fixen ven en emigrar porque o futuro víase
moi negro pero iso me serviu para comprender que nunca se está mellor como na
casa. E sobretodo cando o noso fogar está mellor que nunca.
No hay comentarios:
Publicar un comentario